Σήμερα, τα εσώρουχα θεωρείται κυρίως ως αισθησιακό αξεσουάρ. Όμως, η ιστορία των εσωρούχων δείχνει ότι υπερβαίνει πολύ ένα αντικείμενο που συνδέεται μόνο με την επιθυμία και την ευχαρίστηση. Η γνώση ολόκληρου του πλαισίου στο οποίο δημιουργήθηκαν τα οικεία κομμάτια είναι επίσης η κατανόηση του πώς εξελίχθηκε η κοινωνία, ειδικά για τις γυναίκες.
Πέρα από τα εσώρουχα και το σουτιέν, τα εσώρουχα είναι επίσης σύμβολο του αγώνα για την ισότητα των φύλων και αντιμετωπίζουν ευαίσθητα ζητήματα όπως η σεξουαλικότητα και η ηθική. Για να μην αναφέρουμε το στιλ, φυσικά, καθώς το κομμάτι είναι πλέον σημαντικό μέρος της βιομηχανίας μόδας.
Μέχρι να φτάσουμε στο μοντέλο που βλέπουμε σήμερα, τα εσώρουχα υπέστησαν αρκετές αλλαγές, από τη μορφή έως τον σκοπό. Και αυτό λέει πολλά για το ρόλο των γυναικών σε όλη την ιστορία.
Φανταστείτε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες φορούσαν σφιχτά κορσέ για να περιορίσουν τη μέση. Ή ότι έδεσαν τα στήθη τους, πιέζοντάς τα για να αποκτήσουν μια πιο ανδρογενή εμφάνιση. Και έκαψαν ακόμη και σουτιέν στη δημόσια πλατεία για να δηλώσουν τη δική τους ελευθερία. Όλα αυτά είναι μέρος της ιστορίας και βοήθησαν στην ενίσχυση των εσωρούχων όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Επομένως, σήμερα θα μάθουμε περισσότερα για την ιστορία των εσωρούχων και πώς έγινε αυτό που είναι σήμερα.
Τα πρώτα εσώρουχα
Δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα πότε και από πού ξεκίνησε η ιδέα του εσώρουχου. Ωστόσο, το πρώτο ρεκόρ ενδυμάτων αυτού του τύπου προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα. Εκείνη την εποχή, ήταν σύνηθες για τις γυναίκες να φορούν ένα πανί γύρω από το στήθος, καλύπτοντας και στηρίζοντας τα στήθη. Επιπλέον, φορούσαν επίσης ένα είδος βαμβακερής πάνας στο κάτω μέρος.
Τα σουτιέν και τα εσώρουχα που χρησιμοποιούνται σήμερα, εμφανίστηκαν ακόμη και στον εικοστό αιώνα. Ωστόσο, μέχρι εκείνη την εποχή, αυτό που κυριαρχούσε ακόμη και όταν αφορούσε τα γυναικεία εσώρουχα ήταν οι κορσέδες και οι κρενολίνες. Με αυτόν τον τρόπο, αυτά τα ενδύματα προορίζονταν να επανασχεδιάσουν τη γυναικεία σιλουέτα, αφήνοντας τις γυναίκες με λεπτότερες μέσες και μια όρθια στάση.
Ο όρος εσώρουχα, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, προέρχεται από τη γαλλική λέξη "linge", που σημαίνει λινό. Αυτή η ιδέα χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως ευφημισμός για εσώρουχα που θεωρούνται σκανδαλώδη. Έτσι, μέχρι τη δημοτικότητά του στη δεκαετία του 1850, ο όρος εσώρουχα χρησιμοποιήθηκε γενικά για να αναφέρεται σε εσώρουχα που είχαν πολλές λεπτομέρειες, ανεξάρτητα από το αν ήταν γυναίκες ή άντρες.
Τέλος, ο αισθησιασμός συνδέθηκε μόνο με τα εσώρουχα πολύ αργότερα, στη δεκαετία του 1950, με τη διάδοση των pin up.
Ιστορία των εσωρούχων
Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι η ιστορία των εσωρούχων ξεκινά τον 19ο αιώνα, όταν το 1800 δημιουργήθηκαν τα πρώτα εσώρουχα. Εκείνη την εποχή, αυτό δεν ήταν το όνομα, το κρουστικό κομμάτι του εσώρουχου ονομάστηκε παντελόνι. Τα παντελόνια κατασκευάστηκαν κυρίως σε παστέλ χρώματα, με ελαφρύ ύφασμα και πολύ παρόμοιο σχήμα με τα ανδρικά σορτς, τα οποία έφτασαν μέχρι τα γόνατα.
Τρεις δεκαετίες αργότερα, στην περίοδο που χαρακτηρίζεται από το ρομαντικό στιλ, οι γυναίκες φορούσαν ρούχα με έντονη μέση, φούστες σε σχήμα καμπάνας και φουσκωτά μανίκια. Αυτό το στυλ ήταν δυνατό μόνο χάρη στην εμφάνιση του κορσέ και της κρενολίνης, που χρησιμοποιήθηκαν για να κάνουν τις γυναίκες να φαίνονται σαγηνευτικές και κομψές.
Μόνο τότε το 1850 άρχισαν να κατασκευάζονται διάφορα μοντέλα εσωρούχων. Ωστόσο, αυτός ήταν μόνο ο εκσυγχρονισμός των παραδοσιακών κορσέδων, οι οποίοι τώρα απέκτησαν νέα στηρίγματα, όπως σατέν, μπούστο και δαντέλα.
Κορσέ για στήθη
Μέχρι τότε, το επίκεντρο των εσωρούχων ήταν στη διατήρηση της στάσης και της σιλουέτας των γυναικών. Επομένως, δεν υπήρχε τίποτα συγκεκριμένο για τη στήριξη των μαστών με πρακτικό τρόπο. Αυτό αλλάζει το 1889, όταν η Ερμιόνη Καντόλ εφευρίσκει ένα επαναστατικό κομμάτι: το στήθος για τα στήθη. Η ιδέα του άλλαξε εντελώς την έννοια της στήριξης για τα στήθη, η οποία τώρα ήρθε με ιμάντες που στηρίζονταν στους ώμους.
Έτσι, μπορεί να ειπωθεί ότι το πρώτο σύγχρονο σουτιέν ήταν η εφεύρεση του Caddole. Αυτό που είχε σκοπό να δώσει στις γυναίκες λίγο περισσότερη άνεση. Κατασκευασμένο με ύφασμα βασισμένο σε βαμβάκι και μετάξι, το κομμάτι έφερε επανάσταση στον κόσμο της μόδας, δημιουργώντας το βασικό μοντέλο σουτιέν που χρησιμοποιείται σήμερα.
Επανάσταση των εσωρούχων
Λίγο αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του 1890, τα εσώρουχα άρχισαν να παίρνουν μια νέα πτυχή. Εκείνη την εποχή, δεν είναι πλέον τόσο ογκώδη και περιοριστικά, και οι παραδοσιακοί κορσέ αντικαθίστανται από στηθόδεσμο, έναν τύπο σουτιέν.
Μια άλλη μεγάλη αλλαγή συνέβη στη δεκαετία του 1920, όταν τα εσώρουχα πέρασαν από μια αλλαγή, κερδίζοντας μια πιο αρσενική πτυχή. Με αυτόν τον τρόπο, το σχήμα των κομματιών δεν έδωσε πλέον την ευκαιρία σε ογκώδη ρούχα, και οι γυναίκες άρχισαν να χρησιμοποιούν πιο σφιχτά κομμάτια, όπως τα μελιτζάκια. Με αυτό, κατέστησαν δυνατή μια λιγότερο δίκαιη και πιο ελεύθερη σιλουέτα.
Επιπλέον, οι κατασκευαστές αρχίζουν να επενδύουν σε μια ελαφρύτερη έκδοση αυτού του κομματιού, δίνοντας προτεραιότητα σε πιο φρέσκα και πιο άνετα υφάσματα. Έτσι, το κομμάτι ταιριάζει καλά με πιο ρευστά φορέματα, μάρκα της δεκαετίας του 20 και του 30.
Ένα άλλο ορόσημο εκείνης της εποχής, ήταν τα πουκάμισα ραμμένα με εσώρουχα, τα λεγόμενα camiknickers. Αυτό το κομμάτι έγινε πολύ δημοφιλές στις γυναίκες, καθώς επέτρεψε τη χρήση του με κοντύτερα φορέματα. Και οι ποδηλάτες συνέχισαν να είναι μέρος των γυναικείων ενδυμάτων μέχρι τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν άρχισαν να φορούν παντελόνι και να εκτελούν σε συναυλίες, οι οποίες μέχρι τότε θεωρούνταν μόνο άνδρες.
Φιληδονία
Ο αισθησιασμός άρχισε να σχετίζεται με εσώρουχα μόνο στη δεκαετία του 1950, χάρη στα pin ups. Ενώ οι περισσότερες γυναίκες διατήρησαν την παράδοση του ντυσίματος πιο απαλά, τα pin ups ήρθαν να φέρουν επανάσταση στη μόδα, τα πρότυπα ομορφιάς και τα εσώρουχα.
Έκαναν ένα σημείο να παρουσιάζουν εξαιρετικά αισθησιακά και προκλητικά εσώρουχα. Όχι τυχαία, έγιναν το σύμβολο της σεξουαλικής ενδυμασίας της εποχής, φορώντας ελαφρούς κορσέδες και πολύχρωμες καλτσοδέτες και γεμάτες δαντέλες και αξεσουάρ. Φυσικά, όλα αυτά μαζί με τα ηδονικά τους σώματα, τα οποία καθιέρωσαν το αισθητικό πρότυπο της εποχής.
Νέα μοντέλα εσωρούχων
Μετά την εκλαΐκευση των pin ups και στη μέση του ψυχεδελισμού και της τεχνολογίας σε άνοδο, τα εσώρουχα έλαβαν ένα νέο makeover. Στη δεκαετία του 1960, οι γυναίκες είχαν ήδη περισσότερες ευκαιρίες να επιλέξουν ποια εσώρουχα να φορούν. Έτσι, από εκείνη τη στιγμή και μετά, η βιομηχανία αρχίζει να επενδύει σε πιο μοντέρνα μοντέλα.
Τη δεκαετία του 1980, τα λουριά και τα σώματα έγιναν η αίσθηση μεταξύ των γυναικών, ειδικά μεταξύ των τραγουδιστών της εποχής. Μεταξύ αυτών, μπορούμε να αναφέρουμε τον τραγουδιστή Cher.
Την επόμενη δεκαετία, το wonderbra (σουτιέν με ενισχυτικό χείλος) ήταν ενδεικτικό στο σώμα του μοντέλου Eva Herizgova, που είναι συντάκτης του Billboard. Εκείνη την εποχή, το έργο προκάλεσε μια τεράστια διαμάχη σε διεθνές επίπεδο. Αυτό που βοήθησε στη διάδοσή του.
Τα τρέχοντα εσώρουχα
Στη δεκαετία του 2000, με την αλλαγή του αιώνα, πολλά άλλαξαν, συμπεριλαμβανομένων των μοντέλων εσωρούχων. Είναι αδύνατο να μιλήσουμε για τον εκσυγχρονισμό των εσωρούχων χωρίς να αναφέρουμε τη μάρκα Victoria's Secret, τον κύριο διαχύτη των μοντέλων εσωρούχων που χρησιμοποιούνται αυτήν τη στιγμή.
Η μάρκα ήταν υπεύθυνη για την παραγωγή λεπτών και αισθησιακών εσωρούχων, την επιθυμία πολλών γυναικών να καταναλώνουν. Και εκτός από τα ειδικά σχεδιασμένα κομμάτια, επανάσταση στην οικεία μόδα και επίσης το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς. Αυτό είναι χάρη στην παραδοσιακή παρέλαση, όπου τα κομμάτια του εκτέθηκαν στα σώματα των κοκαλιάρικων μοντέλων.
Το γεγονός είναι ότι σε αντίθεση με έναν αιώνα πριν, σήμερα τα εσώρουχα είναι συνώνυμα με την άνεση και την ελευθερία των γυναικών. Με μια τεράστια ποικιλία επιλογών. Σήμερα, οι γυναίκες έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα σε αισθησιακά, ευαίσθητα και άνετα κομμάτια. Φτιαγμένο με τα πιο διαφορετικά υφάσματα, για όλα τα σώματα. Ένα τεράστιο επίτευγμα, αφού τα εσώρουχα θεωρούνταν κάποτε σύμβολο της καταπίεσης.
Περιέργειες
Και τέλος, μερικές περιέργειες σχετικά με κάποια κομμάτια εσωρούχων που ξεχώρισαν στην ιστορία.
Κορσέδες
Οι κορσέδες χρησιμοποιήθηκαν ευρέως από τους ευγενείς του 18ου αιώνα. Ωστόσο, το κομμάτι δεν ήταν καθόλου λειτουργικό, καθώς χρειαζόταν τη βοήθεια μιας υπηρέτριας για να τοποθετηθεί. Για να μην αναφέρουμε ότι ήταν πολύ άβολα και ακόμη και οδυνηρά. Το κομμάτι προοριζόταν να τελειοποιήσει τη μέση των γυναικών και να προεξέχει τα στήθη προς τα πάνω. Ωστόσο, ο κορσέ σφίγγει τα εσωτερικά όργανα των γυναικών τόσο πολύ, που υπήρξαν ακόμη και περιπτώσεις αιμορραγίας και θανάτων από τη χρήση του.
Κρινολίνο
Το Crinoline είναι ένα άλλο αξεσουάρ που χρησιμοποιείται ευρέως από τους ευγενείς στο παρελθόν. Είναι ένα σκελετό από λινό και άλογο που φορούσε κάτω από το φόρεμα, για να διατηρήσει το πλήρες σχήμα της φούστας. Ωστόσο, δεν ήταν καθόλου άνετο και εμπόδισε την κίνηση των γυναικών. Τον 19ο αιώνα, οι γυναίκες στράφηκαν εναντίον της χρήσης του αξεσουάρ, με το επιχείρημα ότι έβλαψε εσωτερικά όργανα και παραμόρφωσε το σώμα. Επιπλέον, η κινολίνη ήταν πολύ εύφλεκτη, η οποία προκάλεσε πολλά ατυχήματα, μερικά θανατηφόρα.
Πουλόβερ συνδυασμού
Λίγο μετά το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, το επίπεδο ομορφιάς επέτρεψε στις γυναίκες να έχουν μια πιο ευθεία, πιο λεπτή μορφή. Επομένως, το πουλόβερ συνδυασμού άρχισε να φοριέται κάτω από τα ρούχα.
Καλσόν
Το Pantyhose εμφανίστηκε τον 20ο αιώνα, έγινε δημοφιλές στις δεκαετίες του 1960 και του 1980. Και είχε επιρροή κυρίως στη μόδα, καθώς κατέστησε δυνατή τη χρήση κοντότερων φούστες και φορέματα.
Τέλος πάντων, τι πιστεύετε για αυτό το άρθρο; Στην πραγματικότητα εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να δείτε επίσης ποιος ανακάλυψε ψηλά τακούνια.
Πηγές: BBC Climages Lingerie Blog
Προτεινόμενη εικόνα: Juliana Lopes
Εικόνες: Juliana Lopes Μόδα του αιώνα Twitter Geek Chic Girl from the Galaxies Yahoo Carl Weston Roberta Jugmann Ιστορία της μόδας Zanotti Playboy Pinterest
