Σίγουρα, η τεχνητή γονιμοποίηση είναι μία από τις μεθόδους που υιοθετούνται περισσότερο από ζευγάρια που επιθυμούν να έχουν περισσότερα παιδιά, αλλά δεν πετυχαίνουν φυσικά. Βασικά, η μέθοδος γονιμοποίησης συνίσταται στην έγχυση σπέρματος στη μήτρα της γυναίκας, κατά τη γόνιμη περίοδο της, διευκολύνοντας έτσι την ένωση γαμετών για το σχηματισμό του εμβρύου.
Παρεμπιπτόντως, το πρώτο τεστ τεχνητής γονιμοποίησης έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1884. Αντιθέτως, στη Βραζιλία, έφτασε μόνο το 1970. Επιπλέον, για πολλά χρόνια, αυτή ήταν η μόνη εναλλακτική λύση της εγκυμοσύνης για ζευγάρια με μερικά πρόβλημα στειρότητας
Η μέθοδος, ακόμη, ενδείκνυται για ζευγάρια με κάποια ελαφρά μεταβολή στο σπέρμα, για περιπτώσεις αλλοίωσης στη μήτρα ή ακόμη και όταν δεν υπάρχει εμφανής λόγος υπογονιμότητας. Επιπλέον, μπορεί επίσης να γίνει με δωρεά σπέρμα, σε περιπτώσεις όπου ο σύντροφος δεν το έχει στο σπέρμα του ή στην περίπτωση ζευγαριών του ίδιου φύλου.
Τεχνητή γονιμοποίηση: πώς γίνεται;
Πρώτον, για την τεχνητή γονιμοποίηση, το πρώτο βήμα είναι η συλλογή του σπέρματος του άνδρα. Αυτό μπορεί να γίνει στο σπίτι ή στο εργαστήριο μέσω αυνανισμού. Τα δείγματα επιλέγονται στο εργαστήριο, διαχωρίζοντας το σπέρμα ανάλογα με την κινητικότητά τους και αφαιρώντας ανώριμα κύτταρα και κυτταρικά υπολείμματα.
Επιπλέον, εάν είναι απαραίτητο, το σπέρμα μπορεί επίσης να ληφθεί από μια τράπεζα σπέρματος. Εν τω μεταξύ, η γυναίκα μπορεί να πάρει φάρμακα που προκαλούν ωορρηξία και μπορούν να ληφθούν από του στόματος ή υποδορίως μέσω ενέσεων. Κατά τη διέγερση, εκτελούνται σειριακοί υπέρηχοι για την παρακολούθηση της ανάπτυξης των ωοθυλακίων.
Όταν η γυναίκα έχει ωορρηξία, έχει προγραμματιστεί η τοποθέτηση σπέρματος μέσα στη μήτρα. Αυτό θα συμβεί σε μια κλινική αναπαραγωγής ανθρώπων. Ένα ράμφος πάπιας εισάγεται στον κόλπο της γυναίκας και στη συνέχεια σε έναν πολύ λεπτό καθετήρα, όπου περνά το σπέρμα.
Επιπλέον, το σπέρμα μπορεί να εναποτεθεί στον τράχηλο, κατά τη διαδικασία που ονομάζεται υπερτραχηλική γονιμοποίηση, ή πιο κοντά στους σωλήνες, σε ενδομήτρια γονιμοποίηση. Μετά από όλη αυτή τη διαδικασία, το τεστ εγκυμοσύνης πραγματοποιείται σε διάστημα 12 ημερών.
Παρασκευή
Πρώτον, ο άντρας πρέπει να είναι σεξουαλικά αποχή για δύο έως πέντε ημέρες πριν από τη συλλογή του σπέρματος. Κατά συνέπεια, αυτό θα εγγυηθεί την ποιότητα του σπέρματος. Επιπλέον, επίσης, αποφεύγει το υπερβολικό άγχος, τη θερμότητα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και το κάπνισμα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Αντίθετα, είναι σημαντικό η γυναίκα να είναι ενημερωμένη για την υγεία της κατά την εγκυμοσύνη. Δηλαδή, σωστό βάρος, εμβόλια ενημερωμένα, χωρίς κάπνισμα και συμπληρωμένο με φολικό οξύ. Επιπλέον, ο έλεγχος είναι σημαντικός για να ελέγξετε εάν υπάρχουν χρόνιες ασθένειες που πρέπει να ελεγχθούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Αντενδείξεις
Η περίοδος θεραπείας διαρκεί περίπου ένα μήνα. Η γυναίκα ξεκινά το φάρμακο στην αρχή του εμμηνορροϊκού κύκλου για περίπου 15 ημέρες και η γονιμοποίηση πραγματοποιείται μετά την απελευθέρωση των αυγών, η οποία συνήθως συμπίπτει με τη γόνιμη περίοδο της γυναίκας. Επιπλέον, εάν δεν υπήρχε γονιμοποίηση, είναι δυνατό να συνεχιστεί στον επόμενο κύκλο.
Πάνω απ 'όλα, οι περισσότερες κλινικές γονιμοποίησης πραγματοποιούν τεχνητή γονιμοποίηση. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιες αντενδείξεις. Σίγουρα είναι τα ίδια με μια συνηθισμένη εγκυμοσύνη. Επιπλέον, οι γυναίκες με σοβαρά προβλήματα υγείας πρέπει να συμβουλευτούν το γιατρό τους πριν από τη διαδικασία.
Όταν υπάρχει κίνδυνος κληρονομικής ή μολυσματικής νόσου, είναι απαραίτητη μια προηγούμενη γνώμη εμπειρογνωμόνων. Η χρήση φαρμάκων για επαγωγή ωορρηξίας αντενδείκνυται σε γυναίκες με καρκίνωμα ωοθηκών, μήτρας ή μαστού και όγκους του υποθάλαμου ή της υπόφυσης.
Γρατσουνιές
Πρώτον, υπάρχει κίνδυνος 15% να έχουν δίδυμες εγκυμοσύνες. Κατά συνέπεια, πρέπει να υπάρχει πολύ μεγαλύτερη φροντίδα με την προγεννητική φροντίδα και σχεδόν όλα έχουν ως αποτέλεσμα πρόωρες γεννήσεις, οι οποίες είναι επικίνδυνες τόσο για τη μητέρα όσο και για το έμβρυο.
Ένας άλλος κίνδυνος είναι το σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών (OHS), όταν υπάρχει μεγαλύτερη παραγωγή της ορμόνης οιστραδιόλης, που συντίθεται στις ωοθήκες. Κατά συνέπεια, το πρήξιμο αυξάνεται και οι πιθανότητες της γυναίκας να έχει θρόμβωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, αυτός ο κίνδυνος είναι λιγότερο συχνός στη γονιμοποίηση, καθώς είναι μια θεραπεία που χρησιμοποιεί χαμηλές δόσεις ορμονών στις περισσότερες περιπτώσεις.
Αξίες
Η μέση τιμή για την εκτέλεση της διαδικασίας είναι:
- Σπερματέγχυση (χωρίς ναρκωτικά): Από 2.500,00 R $ έως 3.500,00 R $.
- Γονιμοποίηση in vitro (με τα φάρμακα που περιλαμβάνονται): Από 15.000,00 έως 20.000,00 $.
Τεχνητή γονιμοποίηση έναντι γονιμοποίησης in vitro
Μιλάμε πολύ για την τεχνητή γονιμοποίηση, αλλά τι γίνεται με την εξωσωματική γονιμοποίηση;
Η in vitro γονιμοποίηση είναι η γονιμοποίηση εκτός του γυναικείου οργανισμού. Ενδείκνυται για γυναίκες που είχαν κολπική απολίνωση, αν και μπορεί επίσης να γίνει σε άλλες καταστάσεις. Σε αυτήν την τεχνική, ο ασθενής λαμβάνει φάρμακα για την ωορρηξία περισσότερων του ενός γαμετών ανά εμμηνορροϊκό κύκλο και τα απελευθερωμένα αυγά αφαιρούνται και τοποθετούνται σε ένα πλούσιο σε θρεπτικά μέσα μαζί με το σπέρμα.
Μετά τη γονιμοποίηση, το αυγό πηγαίνει σε ένα θερμοκήπιο όπου η κυτταρική διαίρεση θα ξεκινήσει έως ότου σχηματίσει ένα έμβρυο μεταξύ 8 και 16 κυττάρων σε 72 ώρες, μετά την οποία η κυτταρική διαίρεση θα τοποθετηθεί στη μήτρα της γυναίκας. Συνήθως, εμφυτεύονται περισσότερα από ένα έμβρυα για να αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας.
Ποια από τις δύο μεθόδους να χρησιμοποιήσετε; Δεν υπάρχει σωστή απάντηση, καθώς υπάρχει και η ίδια πιθανότητα επιτυχίας και για τα δύο. Για να μάθετε ποια από τις δύο μπορεί να είναι η καλύτερη για εσάς, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό και θα παρέχει καθοδήγηση.
Σας άρεσε αυτό το άρθρο; Τότε θα σας αρέσει επίσης: Πώς να μείνετε έγκυος γρήγορα, 8 συμβουλές που λειτουργούν για να μείνετε έγκυος
Πηγή: Minha Vida Gineco
Προτεινόμενη εικόνα: Ricardo Beck
